یک کارشناس ارشد مدیریت گردشگری معتقد است: گردشگری و همه صنایع وابسته به آن، مهمترین و مؤثرترین رهیافت برای عبور از رکود بازارهای متصل جهانی از آغاز همه‌گیری کووید ۱۹ تا آینده پساکرونایی است.
آیت احمدی ـ کارشناس ارشد مدیریت جهانگردی برنامه‌ریزی و توسعه ـ در یادداشتی با عنوان «توسعه گردشگری» مروری دارد بر عوامل توسعه و دستاوردهای گردشگری و تاکید دارد که رونق گردشگری می‌تواند شتاب‌دهندۀّ جبران رکود و خسارت تحمیلی به اقتصاد جهانی شود.
در این نوشتار آمده است: با توجه به چشمگیر بودن دستاوردهای گردشگری در عرصه اقتصادی کشورهایی که در این زمینه فعالیت‌های گسترده‌ای را به عمل می‌آورند، ضروری است که مطالبی را در این راستا بیان کنم؛ مطلب نخست آن است که صنعت گردشگری با توجه به گسترش فرآیند جهانی شدن در جهان کنونی به سومین صنعت جهان تبدیل شده است. کسب چنین جایگاهی برای این است که صنعت گردشگری سبب می‌شود هر کشوری بتواند نه تنها در پرتو فعالیت‌های پویا و متنوع گردشگری نرخ رشد اقتصادی خود را افزایش دهد، بلکه به ضرورت دسترسی توسعه پایدار نیز پی برد. از همین رو است که موظفیم با توجه به الزامات توسعه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی به برنامه‌ریزی‌هایی اقدام کنیم که جنبه اصولی یعنی راهبردی و استراتژیک داشته باشد. همچنین درصدد آن باشیم که این برنامه‌ریزی‌های مدون‌شده با استفاده از مدیریت‌های علمی و حرفه‌ای به اهداف خود نائل شود.
دومین مطلب این است تا می‌توان باید از تصدی‌گری دولت در صنعت گردشگری ممانعت به عمل آورد و اجازه نداد که این صنعت تابع سیاست‌ها و خط مشی‌های آن شود و به جای آن بخش خصوصی پرچمدار رشد و توسعه این صنعت باشد، زیرا بخش خصوصی مجبور است نه تنها در راستای بهره‌وری سرمایه‌گذاری خود به عنصر کارآمدی توجه کافی مبذول داشته باشد، بلکه شیوه‌های عملی را به کار گیرد که کمترین هزینه را در بر داشته باشد. به واقع با حداقل هزینه و حداکثر کیفیت، سودآوری سرمایه‌گذاری خود را تامین کند، وضعیتی که بخش دولتی در نائل شدن به آن ناتوان است.
سومین مطلب که دارای اهمیت فراوانی است جذب سرمایه‌گذاری خارجی در صنعت گردشگری است که چنانچه با موفقیت صورت گیرد می‌تواند توسعه این صنعت را برای درازمدت و همه‌جانبه تضمین کند و سبب بین‌المللی شدن آن شود. همچنین به‌کارگیری مدیران متخصص و حرفه‌ای گردشگری را ضروری می‌سازد.
چهارمین مطلب این است که با استفاده از ابزارهای فرهنگی و تبلیغی بر تعداد گردشگران افزود تا به این طریق در بازار گردشگری تقاضای مؤثر به‌وجود آید که این نکته از عوامل اصلی در رونق صنعت گردشگری است.
بر همین اساس، می توان گفت توجه به صنعت گردشگری و رونق آن باید از اولویت‌های سیاست‌های اقتصادی و فرهنگی هر کشوری در سطح کلان باشد.
این شاخص‌ها و مؤلفه‌ها در هر کشوری با هر درجه و جایگاه جذابیت گردشگری، اگر مورد توجه قرار گیرد دستاوردهای چشم‌گیری به صورت مستقیم و غیرمستقیم در مؤلفه‌های اقتصادی مانند اشتغال، توسعه تجارت و گسترش بازار، و درآمد ناخالص ملی کمتر از یک دهه خواهد داشت، البته این موارد در سایر صنایع هم امکان‌پذیر است، اما هم به سرمایه بیشتر و هم به صبر و زمان بیشتر نیاز دارد، که به همین دلیل مدیران راهبردی تلاش می‌کنند گردشگری را در اولویت‌های نخست در سبد برنامه‌ریزی‌های کلان سیاستگذاران، تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران کشور خود قرار دهند.
منهای کرونا و با نگاه امیدوارانه به احیای گردشگری پس از واکسیناسیون عمومی در پساکرونا، رونق گردشگری می‌تواند شتاب‌دهنده جبران رکود و خسارت تحمیلی به اقتصاد جهانی شود، این ذات صنعت گردشگری است که علاوه‌بر توسعه خود بر سایر صنایع و شاخص‌های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی به صورت مستقیم تاثیر می‌گذارد، این خاصیت در کمتر صنعت پول‌سازی دیده می‌شود که بتواند همزمان در بخش اقتصاد – چه کلان و چه خرد – و در حوزه فرهنگ و حتی سیاست و دیپلماسی مؤثر و توسعه پایدار را در دسترس قرار دهد.
چنانچه معیار سنجش، نرخ رشد اقتصادی هم باشد، گردشگری و همه صنایع وابسته به آن را اگر تنها راه نگوییم، اما مهمترین و مؤثرترین رهیافت برای عبور از رکود بازارهای متصل جهانی از آغاز همه‌گیری کووید ۱۹ تا آینده پساکرونایی می‌توان برشمرد. ایران نیز به دلیل ظرفیت‌های شگفت‌انگیز گردشگری در همه نوع آن و جایگاه شناخته‌شده‌ای که در این حوزه دارد، از این قاعده مستثنا نیست، به شرط آن‌که الزامات و ضرورت‌های برنامه جامع توسعه گردشگری را با رویکرد عبور از بحران – که عمدتا کرونا و تحریم اقتصادی است – برنامه‌ریزی و عملیاتی کند.
باید توجه داشت که در میان بازار رقابتی گردشگری مهمترین رکن، راهبرد تبلیغات و بازاریابی هدفمند است، استفاده از شبکه‌های اجتماعی و ابزارهای مدرن و نوین ارتباطی برای توسعه گردشگری هوشمند، دیپلماسی عمومی و فرهنگی، برخورداری از استراتژی‌های سهم‌گیری در بازارهای جدید و معرفی ظرفیت‌ها و جاذبه‌های کمتر دیده‌شده ایران در همین چارچوب است و باید مقاصد جدید طبیعت بکر و روستاهای شگفت‌انگیز را به گردشگران معرفی کرد. باید تقاضای گردشگری را به سمت بازار گردشگری ایران هدایت کرد. این هدایتگری و افزایش تقاضا خود مهمترین عامل رونق و توسعه گردشگری است. البته همه این موارد مشروط بر این است که صنعت گردشگری و رونق آن به عنوان یکی از اولویت‌های و سیاست‌های اقتصادی و فرهنگی هر کشوری در سطح کلان قرار گیرد.
بازدیدها: 0