کوه روبار – ماسوله

نیمی سپید، نیمی سبز؛ دشت کوه روبار ( کوهروبار ) میعادگاه سبزه زار است و ابرها. مه پرسه زنان از بالای تپه های پیرامون و از لا به لای درختان با طراوت، فرود می آید و کلبه های چوبی ساده ای را که سرتاسر دشت پراکنده شده اند غرق خود می کند. روی چمن های خیس که راه می روید و هوای خنک و مه آلود روبار را که نفس می کشید، به طنین چشمه های زلال که گوش می دهید، دلتان می خواهد این سفر هیچ وقت تمام نشود. در اردیبهشت ماه، با رویش گل های کوهی زرد  و آبی، این دشت دوست داشتنی به اوج زیبایی خود می رسد و در پاییز چشم اندازی رویایی از جنگل های اطراف دارد. هیچ کلامی نمی تواند زیبایی این تکه از بهشت را توصیف کند؛ باید سفر کرد و دید.

کوه روبار ( کوهروبار یا کوروبار ) در راستای تقریبی جنوب غربی ماسوله و در مسیر صعود به قله لاسه سر قرار دارد. در مسیر  پیمایش از مناطقی همچون اندره و بیلگاه عبور می کنید و گاه و بیگاه به چشمه هایی بر میخورید که آبی  زلال از آن ها جاریست. مسیر از ماسوله تا قله به شکل پاکوب مشخص است و پر است از زیبایی هایی که هر طبیعت گردی را محو تماشای خود می کند، آن قدر زیباست که چیزی به نام خستگی را هرگز احساس نمی کنید.

با ۱ ساعت و نیم کوهپیمایی و پس از عبور از دشت کوچکی که به دو راهی خلدشت معروف است، به دالان بهشت می رسید. راهرویی زیبا در میان انبوه درختان، که از عطر زندگی پر است و سکوت و آرامشش همیشگی ست. دالان بهشت نامی ست که کوهنوردان برای این منطقه انتخاب کرده اند و به حق برازنده ی چنین منظره ایست. با ادامه مسیر و با عبور از تپه ی کوچکی، ناگهان به کوه روبار می رسید. آرام، ساده، سر سبز، عطر آگین و خنک.

اگر اهل کوهنوردی باشید با رعایت شرایط و داشتن ملزومات، می توانید مسیر را به سمت قله لاسه سر ادامه دهید و با رسیدن به قله، شادی و شعف چنین سفری را دو چندان کنید. قله لاسه سر چیزی در حدود ۲۷۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و در مسیر رسیدن به آن پس از عبور از کوه روبار آنتن دهی شبکه تلفن همراه به شدت کاهش می یابد. بنابراین خواهش می کنیم تنها با رعایت موارد ایمنی اقدام به فتح این قله ی با شکوه کنید.