به گزارش ایسنا و به نقل از لایوساینس،‌ مجموعه‌ بزرگی از شمش‌های آهنین هزارساله که ۴۰ سال در زیرزمین خانه‌ای در نروژ قرار داشت،‌ توسط یکی از اعضای خانواده و در جریان مرتب کردن خانه کشف شد.

این مجموعه شامل ۳۲ قطعه آهنین است که شبیه کاردک‌های کوچک در عصر وایکینگ(۷۹۳ تا ۱۰۶۶ میلادی)‌ یا قرون وسطای میانه (۱۰۶۶ تا ۱۳۵۰) ساخته شده‌اند. این قطعه‌های آهنین مشابه همدیگر ساخته شده‌اند و هرکدام ۵۰ گرم وزن دارند. به همین دلیل باستان‌شناسان معتقدند که این قطعه‌های آهنین به عنوان نوعی پول مورد استفاده قرار می‌گرفتند و صاحب این قطعات،‌ آن‌ها را به امید اینکه دوباره پیدا کند در جایی دفن کرده است.

در انتهای هر یک از این قطعات حفره‌ای ایجاد شده که به گفته متخصصان نشان می‌دهد این قطعات در قالب یک دسته محکم به همدیگر متصل شده بودند.

با اینکه اشیاء آهنین مشابهی پیش از کشف این قطعات در موزه‌ها نگهداری شده است،‌ کشف چنین آثار تاریخی به ندرت رخ می‌دهد چراکه ساخت و ساز اغلب باعث از بین رفتن این گنجینه‌های مدفون می‌شود.

زنی که این قطعات را کشف کرده است، به یاد دارد که پدرش این گنجینه را در دهه ۸۰ میلادی و حین حفاری یک چاه کشف کرده بود،‌ اما آن‌ها را پس از مدتی کنار گذاشته بود.

فهرست آثار تمدنی ایران در دیگر مناطق جهان شامل فهرست آثار فرهنگی، تمدنی یا ایران بزرگ از عهد باستان تا اوایل سدۀ بیستم بیرون از مرزهای فعلی ایران و در کشورهای مختلف جهان است. این فهرست شامل آثار موجود در موزه‌ها، کتابخانه‌ها، شهرها و بناهای تاریخی و تمدنی می‌شود. قلمرو فرهنگی و تمدنی ایران بسیار گسترده‌تر از قلمرو سیاسی آن بوده‌است. از این‌رو، بخش مهمی از میراث فرهنگی ایران کهن یا به عبارت بهتر میراث ایران‌شهر (مفهوم)را باید بیرون از مرزهای سیاسی کنونی جستجو کرد. آثار مربوط به تمدن ایران شهری یا ایران کهن را در کشورهای زیر می‌توان به ترتیب الفبامورد اشاره قرار داد: افغانستان، آذربایجان، آلمان، آمریکا، اتریش، ارمنستان، ازبکستان، اسرائیل، انگلیس، اوکراین، بلژیک، پاناما، پرتقال، تاجیکستان، ترکیه، چین (ختای)، روسیه، زنگبار (یکی از جزایر تانزانیا)، ژاپن، عراق، مصر، هلند، هندوستان.. آثار تمدن ایران شهری یا پرشیا در داخل ایران جداگانه فهرست شده‌است. به فهرست آثار تاریخی ایران و فهرست آثار ثبت‌شده ایران در یونسکو نگاه شود.